Marijke D’Herde geeft verbindende communicatie’on the road’.
Marijke D’Herde en Walk Your Talk delen een visie op Verbindende Communicatie. Het is fantastisch om een collega te hebben die op dezelfde golflengte zit, al hanteert ze een compleet andere aanpak. Daarom laat ik je deze keer graag proeven van haar avonturen on the road.
Lees hier haar ontroerend mooi verhaal!
Verbindende Communicatie on the road in Oeganda.
Op het ritme van de Afrikaanse zon, in een landschap van zebra’s en nijlpaarden, test ik uit of Verbindende communicatie het potentieel heeft mensen te verbinden bij grote cultuurverschillen én binnen een korte tijdspanne. Het antwoord is volmondig ‘ja’.
Samen met Moses Sanyu en Padde Mwesigwa, mijn lokale partners, en ondersteund door negen families in en rond Fort Portal, organiseren we activiteiten die niet draaien om louter bezoeken en kijken, wel om participeren en delen van ervaringen. Niet de activiteit, maar het proces van de reizigers en de lokale gemeenschap staat centraal. De universele taal die zich concentreert op gevoelens en behoeften vergemakkelijkt onze onderlinge communicatie. We noemen onszelf ‘Empaako Community Experience”.
Deze reis vergt moed. Onder begeleiding gaat eenieder de uitdaging aan om, ondanks taalbarrière en cultuurverschil, op zoek te gaan naar wat er leeft in zichzelf en anderen. Eenieder verkent op eigen ritme eigen kwetsbaarheid en toont zienderwijze meer moed en betrokkenheid. Stilaan handelt eenieder meer vanuit verbondenheid dan vanuit angst. Prachtig om zien. Minder denken, meer voelen dus.
Een voorbeeld:
Deelnemers worden uitgenodigd om twee dagen te verblijven bij een familie in, naar onze normen, erg eenvoudige omstandigheden.
Vóór de home-stay stelden we iedereen twee vragen. Ze schreven op een klein papiertje wat ze hoopten dat zeker niet zou gebeuren en wat ze hoopten dat er wel zou gebeuren. Na de homestay hadden we afspraak om allen samen te zitten en deze gedachten en bijhorende gevoelens met elkaar te delen.
Natascha: “In het begin voelde ik een grote afstand. Ik was onzeker en besloot vooral te spelen met de kinderen en de volwassenen hun ding te laten doen. Ik nam me voor niet te veel te praten en gewoon te kijken. Ik was bang dat ze niet van me zouden houden. Ik hoopte dat we zouden verbinden door samen activiteiten te doen zoals naar de markt gaan, koken, spelen, wandelen,…”
Gastvrouw Kevina: “In het begin was ik bang en onzeker. Wát ik ook zou doen, het zou Natascha niet blij maken, dacht ik. Misschien zou ze slechte dingen zien en het eten niet lusten, misschien zelfs ziek worden. Na één dag observeren, wist ik dat het geen probleem zou zijn. Ze werd helemaal niet boos. We werkten gewoon samen en leerden beiden andere manieren. De buren zagen ons samen waardoor ik nu belangrijk ben in het dorp. Natascha mag blijven in ons gezin. Ze is nu deel van onze familie.
Natascha: “Ik werd verliefd op deze familie. Zo’n speciale mensen. Ze delen alles wat ze hebben, hun eten, hun huis en zelfs hun kleren. Ze toonden me alles. Ik ben helemaal niet meer bang dat mijn Engels niet goed genoeg is of dat ze niet van me zouden houden. Ik mocht er gewoon zijn wie ik ben.
Dieter: “In het begin was ik verlegen en wist niet wat we konden vragen of doen. Ik wist niet hoe we konden helpen. Niet weten wat er gaat gebeuren, is erg moeilijk voor mij. In werkelijkheid ging het heel snel. Onze gastvrouw Margareth nodigde ons onmiddellijk uit in de keuken en we leerden een lokaal gerecht maken. Ze vertrouwde ons om met de baby te spelen. Het voelde aan als een eer. Ze openden hun huis en hun hart voor mij. Ik ben dankbaar en blij voor deze ervaring.”
De conclusie was unaniem. Het is nooit zo erg als we op voorhand denken. Iedereen is onzeker en bang bij nieuwe ervaringen. Bewust zijn van eigen gevoelens, waarden en overtuigingen, vergroot de kans op verbondenheid en het opbouwen van duurzame relaties.
De vaardigheid te verbinden maakt van elke ervaring een feest, hoe pittig de context ook is, hoe verschillend we ook lijken te zijn…
Elke keer opnieuw worden bezoekers en de lokale gemeenschap geraakt en geïnspireerd door elkaars betrokkenheid. Mensen worden enthousiast, zien meer mogelijkheden dan voordien en transformeren. Op het einde van de reis maak je deel uit van de Empaako-familie. Wijs geworden en zo vol ervaringen zal je al wel begrepen hebben dat we uiteindelijk toch niet zo verschillend zijn.
2015